Het ging zo goed de laatste tijd en ik had niks te klagen. Thuis liep het beter dan ooit, ik had meer tijd voor mezelf en had mooie succesverhalen vanuit mijn onderneming.
Dan ineens krijg ik een telefoontje, dat telefoontje lijkt alles te veranderen. Het was slecht nieuws, gaandeweg het gesprek werd het nieuws steeds slechter. Het was goed mis. Terwijl de persoon aan de andere kant verder praat lijkt het allemaal langs mij te gaan. Ik val stil, zo stil dat ik een stem hoor vragen “ben je er nog”? Ik blijf nog even stil, slik en antwoord “ja ik ben er”. Even later ronden we het gesprek af. Ik probeer het te bevatten, “wat heb ik nou zojuist in die paar minuten gehoord”?
Mijn lijf geeft nog geen signalen, het gaat dus eigenlijk nog wel. Naarmate de avond vordert gaat het steeds minder goed, de woorden van het telefoongesprek eerder op de dag herhalen zich “het gaat slechter met zijn hart”. Op dat moment gebeurd er wat bij mij, ineens voel ik een zwaar gevoel op mijn borst. Het ademen wordt moeilijk, bij iedere ademhaling trilt mijn lijf en daar komt het. Ik barst in tranen uit en kon niet meer stoppen. Terwijl ik het adem halen forceerde, hakte de lichamelijke sensatie erin. Mijn gevoel kwam samen met mijn gedachte, ik was nog niet klaar om afscheid van hem te nemen. Het nieuws viel mij zwaar, ik deed in de nacht geen oog dicht. Ik besloot de dag daarna rustig aan te doen.
Ik koos voor mezelf en reed naar het strand om mijn gedachten de ruimte te geven. Ik wist het gewoon even niet meer, mijn gevoelens en gedachten namen het van mij over. Ondertussen bleef ik over het strand lopen en naar de horizon kijken. Langzaam ebde mijn gedachten weg, ik was weer rustig geworden. Zo rustig als ik was, liep ik naar mijn auto en reed terug naar huis. Eenmaal thuis aangekomen wilde ik nog maar één ding doen, schrijven. Ik pakte mijn dagboek en begon te schrijven.
In bovenstaand verhaal heb ik met jullie gedeeld wat voor een impact het nieuws op mij gehad heeft. Daarnaast heb ik ook met jullie gedeeld wat mij nou geholpen had om wat te doen met de signalen die mijn lijf gaf. Maar al te vaak proberen we onszelf wijs te maken “dat zijn dingen van het leven of je kan er nu toch niks meer aan doen”.
Voor een gedeelte klopt het ook wel, het leven heeft niet alleen maar een mooie kant. Maar je leven proberen op te pakken alsof er niks gebeurd is, werkt niet. Wist je bijvoorbeeld dat als je lang genoeg met psychotrauma blijft rondlopen zonder er wat mee te doen, dit kan leiden tot
- Stress
- Burn out
- Depressie
- Suïcide
Enkele tips wat je op bovenstaande situatie omschrijving kan toepassen, zijn
- Hulp zoeken/ vragen
- Iets doen met de lichamelijke sensaties die je op dat moment voelt ( bijv. ademhalingstechnieken, wandeling, mediteren)
- Wat werkt voor jou spanning verlagend? Voer dat uit
We hebben maar één lichaam, wees daar zuinig op!